PEYZAJ MO: "ÜLKEMİZDE İŞGALCİ AMERİKAN ASKERİNİ GÖRMEK İSTER MİSİNİZ?"

Kuşkusuz ülkesini, insanını seven hiçbir yurttaşımız bu soruya evet demeyecektir...

Peki, yanı başımızda 5 yıldır yaşananlar...

Kara bir mizah gibi değil mi?
Beş yılda bir milyondan fazla insan öldü, 1.000.000 insan... İşgal edenlerin, katledenlerin tarihsel sicilini bilmesek, duymasak, işitmesek, okumasak eğer, inanmazdık 5 yılda 1 milyondan fazla çoluk, çocuk, kadın, yaşlı insanın katledilmesine...

Ama 2008‘ lerin "modern, çağ atlamış, küreselleşmiş, bilgi çağını yakalamış" olarak bildirilen dünyasında, 5 yıldır bir yerlerden anne ya da babası ya da her ikisi de gözleri önünde öldürülen çocuk çığlıkları, evladını kaybetmiş annenin feryatları, ülkesini savunduğu için akıl almaz işkence ve insanlık dışı muameleye maruz kalan onurlu insanların dünyaya seslenişleri duyuluyor.
Peki, ne için bu kadar ölüm, gözyaşı, katliam, dram?

Bu sorunun cevabını bu açıklamayı okuyan herkes verebilir;
"Demokratikleştirme havarisi Amerika‘nın ve yandaşlarının çıkarları" diye düşünüyor ve ayrıntılı olarak yazmıyoruz. Şu an aklınızdan ve yüreğinizden geçenlere ortak oluyoruz.

Peki, yazının başlığında sorulan soruya "İşgalci Amerikan Askerini Ülkemizde Görmek İster misiniz?" sorusuna hayır demek yetiyor mu sizce? Tam yanı başımızda bir insanlık dramı yaşanırken "basit bir hayır" yetiyor mu?
Peki, bu hayır yanıtı ülkemizi sevdiğimizi tam olarak ifade ediyor mu? Yanı başımızda yüz binlerce insan katledilirken...

"Yarın sıra bize de gelirse" eğer...

Birileri sormaz mı bize "vaktinde ve zamanında yanı başınızda insanlar kan denizinde boğulurken, sessiz bir "hayır"dan başka ne yaptınız" diye...

GÜZEL ÜLKEMİZİN İŞGALCİLER TARAFINDAN
PARÇA PARÇA BÖLÜNMESİNE RAZI OLUR MUSUNUZ?

Bu soruya da ülkesini ve insanını seven her yurttaş elbette hayır diyecektir.
Bizler de...

Peki, farkında mıyız ülkemizin adım adım bölünme tehlikesi ile karşı karşıya bırakıldığının?

"Ne münasebet!" diyoruz içimizden belki de bu yazıyı okurken...
Peki, biliyor muyuz ki Iraklılar da 5 yıl önce böyle düşünüyordu, tıpkı şu an bizim düşündüğümüz gibi...
Onlar bilemezdi; dünyanın diğer ucundan bir ucubenin gelip ülkesini bilmem kaç parça yapacağını...

Bilemezdi ve de hayal edemezdi 5 yıl önce akşamları çocukları ile gezdiği parkın, bugün çocuklarının mezarı olabileceğini...
Bilemezdi eğitim gördüğü okulun tepesine atılan bombayla kolunu bacağını kaybedeceğini ve de ölebileceğini...

Bilemezdi akşam evine götüreceği bir ekmeği kazandığı iş yerinin daha önce hiç tanımadığı, görmediği, kendi dilinde konuşmayan birilerince yıkılacağını, yağmalanacağını...

Ve bilemezdi "BÖL ve YÖNET" taktiğini uygulayarak tüm dünyayı kaosa sürükleyen ABD‘nin oyununa gelip, yıllarca kardeşçe yaşadığı komşusu, iş arkadaşı, ticaret yaptığı, kız alıp verdiği ve akraba olduğu insanlarla boğaz boğaza gelebileceğini...

Tekrar bir düşünelim basit bir "HAYIR" yeter mi?

Irak‘ ta insanlık dramı artarak devam ederken, yine yeni insanlık dramlarına yol açmaya çalışanlar mı var dersiniz...

İran, Suriye ve belki de sonrasında güzel ülkemiz...
Ülkemizi sevmek başka ülkelerin bağımsızlığı ve insanlarının yaşam haklarını savunmakla gerçek anlamını bulmuyor mu?
Ülkemizi ve insanlığı savunmaya buradan başlamak gerekmiyor mu?
Saygılarımızla...

TMMOB
Peyzaj Mimarları Odası